ကဲ....သူငယ္ခ်င္းေတြအပန္းေျဖဖို႕ သီခ်င္းေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္လည္း နားေထာင္သြားပါဦး ဒါမွ တစ္ေန႕တာ ပင္ပန္းတာေတြ အားလံုးေျပေပ်ာက္မွာပါ....
Sunday, April 28, 2013
ဆုေတာင္း
ကဲ....သူငယ္ခ်င္းေတြအပန္းေျဖဖို႕ သီခ်င္းေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္လည္း နားေထာင္သြားပါဦး ဒါမွ တစ္ေန႕တာ ပင္ပန္းတာေတြ အားလံုးေျပေပ်ာက္မွာပါ....
Wednesday, April 24, 2013
Monday, April 22, 2013
Friday, April 19, 2013
Sunday, April 7, 2013
ေမေမ သိပါေစ...
"မင္းကို ပပ လိုက္ရွာေနတယ္ မင္းသူ႕ကိုဘာလို႕ေရွာင္ေနတာလဲ"
ကြ်န္ေတာ္ထူးေဇာ္ေျပာတဲ႕စကားကို တံု႕ျပန္ဖို႕အေျဖကေရေရ ရာရာမရွိပါ ကြ်န္ေတာ္သူေမးတဲ႕ေမးခြန္္းကိုေျဖဖို႕ဆိုတာ အားအင္လည္းမရွိေတာ႔သလို ျဖစ္ေနခဲ႕ပါတယ္
"မင္းဘာလို႕သူ႕ကို သြားမေတြ႕တာလဲငါကေတာ႕ကြာ မင္း ဒီတခါေတာ႔သြားေတြ႕သင္႕တယ္လို႕ထင္တယ္ကြာ"
"ေအးပါကြာ ငါခုခ်ိန္မွာ သူနဲ႕မေတြ႕တာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႕ထင္လို႕ပါ ျပီးေတာ႔ ငါဒီထက္လည္း မခံစားခ်င္ေတာ႕ဘူးကြာ"
ကြ်န္ေတာ္ထူးေဇာ္ကို ဒီအေျဖပဲေပးႏုိင္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕အျဖစ္ကဒီကမာၻမွာ ဘယ္သူမွျဖစ္ဖူးမယ္လည္းမထင္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္က ကံဆုိးေနတာလား ကံတရားကပဲ ဒဏ္ခတ္တာလားဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္မသိေတာ႕တာ အမွန္ပါ
"ေအးပါကြာ ဒါေတာ႔ မင္းခံစားခ်က္နဲ႕မင္းမိုလို႕ ငါမေျပာလိုပါဘူး မင္းသေဘာပါပဲ သူငယ္ခ်င္းခုေတာ႔
မင္းလည္း တခုခုစားျပီးအားေမြးလိုက္ပါဦး ငါနဲ႕အျပင္မွာ သြားျပီး ထမင္းသြားစားတာေပါ႔ လာ ထကြာ သြားရေအာင္"
ကြ်န္ေတာ္ ထူးေဇာ္ စြဲေခၚရာကို ပါလာခဲ႕ပါတယ္ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္က ဟိုးအေ၀းကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိေနတယ္....
"ေမေမ သား ဆယ္တန္းေအာင္ျပီ ဂုဏ္ထူး သံုးခုေတာင္ပါတယ္"
ကြ်န္ေတာ္၀မ္းသာ အားရ အိမ္ေပၚကိုေျပးတက္ျပီး အေမ႕ကို ေအာ္ေျပာမိတယ္ ေမေမဟင္းခ်က္ရာကေန ထြက္လာျပီး ၀မ္းသာအားရကြ်န္ေတာ္႕ကိုေျပးဖက္တယ္
"ဟုတ္လားသား ေမေမလည္းအရမ္း၀မ္းသာတယ္ သားလိုခ်င္တာကိုေျပာ ေမေမ အားလံုးသားကို ၀ယ္ေပးမယ္ ျပီးေတာ႕သား တကၠသိုလ္ကို တက္ရမယ္သားတက္ခ်င္တာကို သား ေ၇ြးထား ျပီးရင္ သားအန္တီရွိတဲ႕ရန္ကုန္ကို သားေက်ာင္းတက္ရမယ္ေနာ္ သား "
"ဟုတ္ကဲ႕ေမေမ"
ကြ်န္ေတာ္ ေမေမနဲ႕အဲ႕ေန႕က ၀မ္းသာလြန္းလို႕ စားဖို႕ေတာင္ မွ သတိမရပါဘူး ေမေမ႕မ်က္၀န္းမွာလည္း၀မ္းသာလြန္းလို႕မ်က္ရည္ေတြ က်ဆင္းေနသလို ကြ်န္ေတာ္မ်က္၀န္းကလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ျပည္႕ေနမိတယ္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ေမေမက အေမတစ္ခုသားတစ္ခု နဲ႕ဘ၀ကိုရပ္တည္ခဲ႕ရ
တာပါ။
ကြ်န္ေတာ္ ေျခာက္တန္းႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ေဖေဖ လူ႕ေလာက ထဲကေန ထြက္သြားခဲ႕တယ္ အဲ႕အခ်ိန္ကတည္းက ေမေမက ကြ်န္ေတာ႕္ အတြက္ အေဖဆုိလည္း ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ အားအင္က အဲ႕အခ်ိန္ကတည္းက ေမေမ တစ္ေယာက္ ထဲပဲရွိလာခဲ႔တယ္ ေဖေဖဆံုးတဲ႕ေန႕က ေမေမ ေျပာတဲ႕စကားကို ခုခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္ နားထဲမွာ ၾကားေယာင္ေနတုန္းပါပဲ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ငိုေနတဲ႕ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမေမက ဖတ္ျပီး
"သား မငိုနဲ႕သားဘ၀မွာ ေမေမ တစ္ေယာက္လံုးရွိပါေသးတယ္ သားရဲ႕အနာဂတ္ကို ေမေမ ဖန္တီးေပးႏိုင္ပါတယ္"
ေမေမက အဲ႕ဒီအခ်ိန္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္႔ဘ၀ရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ေမေမ စီးပြားေရးေတြနားမလည္ဘူး ကြ်န္ေတာ္ အတြက္နဲ႕ ေမေမ ကြ်န္ေတာ္ဆယ္တန္းထိ ပင္ပင္ပန္းပန္းရွာေဖြေကြ်းေမြးခဲ႕တယ္ အိမ္ဆိုင္ေလး တည္ျပီး ကြ်န္ေတာ္႕ကို ေကြ်းေမြးခဲ႕
သလို တဖက္ကလည္း ရွိတဲ႕ေငြေလးကို စီးပြားေရးလုပ္ခဲ႕တယ္ ဒီလိုနဲ႕ပဲကြ်န္ေတာ္ ဆယ္တန္းကို ေအာင္ျမင္ခဲ႕ပါတယ္။
ေမေမ ကေခတ္ပညာ သိပ္မတက္ခဲ႕ပါဘူး ေမေမ က ေက်ာင္းကို ငါးတန္းေလာက္ထိပဲေနခဲ႕ရေပမယ္႕ ေမေမ စာေကာင္းေကာင္းဖတ္တက္သလို စာလည္းေကာင္းေကာင္းေရးတက္ပါတယ္ ေမေမေရးတဲ႕ စာလံုးေတြက ေခတ္ပညာတက္ ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္ အတုယူဖို႕မလြယ္ပါဘူး ေမေမဟာကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕အနာဂတ္ဖန္တီးရွင္ ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တင္မကပါဘူး ပတ္၀န္းက်င္ကပါ အားလံုးသိပါတယ္ အဲ႕ေန႕က ကြ်န္ေတာ္ တညလံုးေမေမနဲ႕ကြ်န္ေတာ္႕အနာဂတ္ကို ေဆြးေႏြးခဲ႕ၾကတယ္
"သား ခုဆယ္တန္းေအာင္ျပီဆုိေတာ႕ သား တက္ခ်င္တာကိုေျပာေလ ေမေမသားျဖစ္ခ်င္တာကို အားလံုးထားေပးမယ္ သားေဆးေက်ာင္းတက္မလား"
ေမေမကြ်န္ေတာ္႕ကို ေမးတဲ႕ ေမးခြန္းအတြက္ကြ်န္ေတာ္မွာအေျဖဆိုတာရွိျပီးသားပါ
"ေမေမ သား ေဆးေက်ာင္းေတာ႕မတက္ခ်င္ဘူး သား အလုပ္လုပ္ျပီးပဲ အေ၀းသင္နဲ႕ ဘြဲ႕တခုယူလိုက္ေတာ႕မယ္ "
"ေတာ္စမ္းသား"
ေမေမ႕ေဒါသသံက ကြ်န္ေတာ္႕ကိုထိတ္လန္႕သြားေစခဲ႕တယ္
"သားကို သားေဖေဖ ဆံုးကတည္းက ေမေမ ေစာင္႕ေရွာက္ခဲ႕တယ္သား လက္ေတြက ဒီလိုပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး ငါ႕သားကို ပညာတက္တစ္ေယာက္အျဖစ္ပဲေမေမျမင္ခ်င္တယ္ သားအလုပ္လုပ္စရာမလိုဘူး သား "
ေမေမကေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုတာကို အျပင္းအထန္ကန္႕ကြက္ခဲ႕ပါတယ္
"ေမေမ သားေျပာတာ ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး သားလည္း ခုဆို ဆယ္တန္းလည္းေအာင္ျပီအရြယ္လည္း ေရာက္ျပီေလ ဒီေတာ႕ ေမေမ႕ကိုသားက ျပန္ျပီးေတာ႕ လုပ္ေကြ်းခ်င္လုိ႕ပါ ေမေမလည္းသားအတြက္နဲ႕ပင္ပန္းေနပါျပီ ေမေမ႕ကို သားျပန္ျပီးလုပ္ေကြ်းဖို႕အခ်ိန္တန္ေနပါျပီ သားကို
ေမေမ႕ကိုလုပ္ေကြ်းခြင္႕ေလးေတာ႕ေပးေစခ်င္တယ္ သား ဘက္က ေမေမ႕ကိုေတာင္းဆိုပါတယ္ေနာ္"
ေမေမ ကြ်န္ေတာ္႕ကိုၾကည္႕ျပီးမ်က္ရည္ ေတြပါးျပင္ထက္ကိုစီးက်လာတယ္ ျပီးေတာ႕ကြ်န္ေတာ္႕ကို ေမေမ ဖတ္လိုက္တယ္
"ေမေမ ၀မ္းသာပါတယ္ သားရယ္ သားေမေမ႕ကိုလုပ္ေကြ်းခ်င္တယ္ဆုိရင္ ပညာကိုၾကိဳးစားသင္ပါ ဘာမွသားထပ္မေျပာနဲ႕ေတာ႕ သားအလုပ္လုပ္ဖို႕ ခြင္႕မျပဳႏုိင္ဘူး သားလက္ေတြက အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ရမွာမဟုတ္ဘူး ေမေမ႕ကိုခ်စ္ရင္ ေမေမ႕စကားကိုနားေထာင္ပါ
"ကြ်န္ေတာ္ ေမေမ႕ကိုဖတ္ျပီးေတာ႕ သားအမိႏွစ္ေယာက္မ်က္ရည္ေတြၾကားမွာတင္းက်ပ္စြာ ဖတ္ထားမိတယ္ ေမေမက ခုအခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္႕ကို သူနဲ႕ပဲတူတူ အိပ္ခိုင္းေလ႕ရွိတယ္ ကြ်န္ေတာ္႕ကိုဘယ္ကိုမွ ည အိပ္သြားဖို႕ခြင္႕မျပဳသလို ဘယ္သြားသြား ေမေမကြ်န္ေတာ္နဲ႕အတူလိုက္ေလ႕ရွိတယ္ ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္ကေတာ႕ ေမေမ ညအိပ္ရာ၀င္တိုင္း
ေျပာျပတဲ႕ပံုျပင္ေတြက ခုခ်ိန္ထိနားထဲမွာ ၾကားေယာင္ေနတုန္းပါပဲ
ေမေမကကြ်န္ေတာ္႕ကို လိမ္မာေအာင္သင္ေပးခဲ႕တယ္ ေမေမက ကြ်န္ေတာ္႕ကို ဗဟုသုတေတြအမ်ားၾကီးေပးခဲ႕တယ္ ျပီးေတာ႕ကြ်န္ေတာ္႕ ခႏၶာ ကိုယ္မွာ ေမေမ႕ေသြးေတြအျပည္႕ရွိပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕မိသားစုဟာ မခ်မ္းသာေပမယ္႕ အရမ္းၾကီးလည္းမဆင္းရဲခဲ႕ပါဘူး ေဖေဖက ၀န္ထမ္း ေမေမက ေတာ႕ အိမ္မွာခ်က္ျပဳတ္ေရးတာ၀န္ေတြယူခဲ႕တယ္ "စီးတဲ႕ေရ ဆယ္တဲ႕ ကန္သင္း"ဆိုတဲ႕စကားအတိုင္းေမေမဟာေဖေဖ ရတဲ႕လစာေလးေတြကို ဆုျပီးေတာ႕ သံုးသင္႕တာသံုးျပီးေတာ႕စနစ္တက်လုပ္ကိုင္ခဲ႕လို႕သာကြ်န္ေတာ္တို႕ ခြ်တ္ျခံဳမက်ပဲေနႏုိင္ခဲ႕သလို ေမေမ႕ေၾကာင္႕သာကြ်န္ေတာ္လူလားေျမာက္ခဲ႕ရတာပါ
ေဖေဖနဲ႕ေမေမနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႕ကိုေမြးျပီးတဲ႕ေနာက္မွာ ေဖေဖက ေနာက္ထပ္ကေလးယူဖို႕ ေျပာတာေတာင္ ေမေမကျငင္းခဲ႕တယ္ ကြ်န္ေတာ္႕တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲ ခ်စ္ေနရရင္ေတာ္ျပီ ေနာက္ထပ္ မလိုေတာ႕ပါဘူးလို႕ ေဖေဖ႕ကိုေျပာခဲ႕တယ္ ကြ်န္ေတာ္ ဟာ အိမ္မွာ တစ္ဦးထဲသားျဖစ္တာေၾကာင္႕ေဖေဖေရာ ေမေမပါ ကြ်န္ေတာ္႕ကို အရမ္းခ်စ္ခဲ႕ၾကတယ္ အရမ္းအလိုလုိက္ခဲ႕ၾကတာပါ ခုဆို ကြ်န္ေတာ္႕မွာ ေဖေဖမရွိေတာ႕ပါဘူးေမေမ ပဲရွိေပမယ္႕ ေမေမက ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ လက္ဦးဆရာ ဆုိတာမွန္ပါတယ္
ဒီလိုနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ တကၠသိုလ္ကိုတက္ဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ႕တယ္ ကြ်န္ေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာကိုဆက္တက္ဖို႕ေ၇ြးခ်ယ္ခဲ႕တယ္ ျပီးေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ရန္ကုန္ကို လာဖို႕အဆင္သင္႕ရွိေန
ပါျပီ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းတက္ဖို႕ရန္ကုန္ကိုလာေတာ႕ ေမေမ႕ကိုကန္ေတာ႕ေတာ႕ ေမေမ႕မ်က္၀န္းေတြက မ်က္ရည္ေတြစီးက်ျပီး ကြ်န္ေတာ္႕ကို ဆုေတြအမ်ားၾကီးေပးခဲ႕တယ္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေမေမ႕မ်က္ရည္ေတြကိုေက်ာခုိင္းျပီးေတာ႕ ရန္ကုန္ကို ေက်ာငး္တက္ဖို႕ထြက္လာခဲ႕ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္ရန္ကုန္ေ၇ာက္ေတာ႕ ေက်ာင္းမွာထူးေဇာ္နဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ႕တယ္သူကေတာ႕ရန္ကုန္ဇာတိပါပဲ ကြ်န္ေတာ္႕ကို အစစ အရာရာကူညီခဲ႕သလို ကြ်န္ေတာ္႕အတြက္သူငယ္ခ်င္းးေကာင္းလည္းျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕တုိင္ပင္ေဖာ္တုိင္ပင္ဖက္လည္းျဖစ္ခဲ႕တယ္ရန္ကုန္ကို မေရာက္ဖူးတဲ႕ကြ်န္ေတာ္႔ကို ထူးေဇာ္က ေနရာအႏွံ႕ကိုလိုက္ပို႕ခဲ႕သလို ထူးေဇာ္ေၾကာင္႕ပဲခုဆို ကြ်န္ေတာ္ရန္ကုန္သားတစ္ေယာက္လိုပဲ ေနရာတုိင္းကို လည္လည္ ၀ယ္၀ယ္သြားတက္ေနပါျပီ
ကြ်န္ေတာ္ ပထမႏွစ္ ျပီးေတာ႕အိမ္ကိုျပန္တဲ႕အခါ ေမေမ ကြ်န္ေတာ္႕ကိုအိမ္သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေနရင္းနဲ႕ ျပန္လာတာေတြ႕ေတာ႕ေျပးဖက္လုိက္တယ္ ကြ်န္ေတာ္လည္းအရမ္းကိုၾကည္ႏူးမိတယ္ ေမေမ႕ကို ဖက္ေနရင္းနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးဘ၀ကိုသြားသတိရမိတယ္
တစ္ေန႕ ေမေမ ေစ်းကိုသြားေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ လိုက္ခ်င္လို႕ ငိုေနမိခဲ႔တယ္ေမေမ က ကြ်န္ေတာ္႕ကိုၾကည္႕ရင္းနဲ႕ စိတ္္မေကာင္းဘူး ငိုေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဆံပင္ကို တယု တယ သပ္ေပးရင္း နဲ႕
"သား ေမေမ က ခဏသြားမွာပါ သားကိုေခၚသြားလို႕မရဘူး ေနကလည္းပူ လမ္းကလည္းၾကမ္းတယ္ သားကလည္းငယ္ေသးလို႕ပါ ေမေမျပန္လာရင္ သားအတြက္ မုန္႕ေတြ
အမ်ားၾကီး၀ယ္ခဲ႔မယ္ ေျပာခဲ႔တယ္"
ကြ်န္ေတာ္လည္း ေမေမ႕စကားကိုနားေထာင္ျပီးေတာ႕ မလိုက္ေတာ႕ပါဘူး ဒါေပမယ္႕ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေမေမသြားတာကိုၾကည္႕ေနမိတယ္ ေမေမကလည္း စိတ္မေကာင္းပဲ ေစ်းကို ထြက္သြားတာ ကြ်န္ေတာ္ ျမင္လိုက္ပါတယ္ ေမေမျပန္လာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ေမေမ႕ကိုသြားၾကိဳ ေတာ႕ ေမေမက မုန္႕ေတြ အမ်ားၾကီးကို ကြ်န္ေတာ္႕လက္ထဲကို ထိုးေပးလိုက္ျပီး လက္ကေန ကြ်န္ေတာ္႔ကို မုန္႕ေတြခြံေကြ်းခဲ႕တယ္ အဲ႕တုန္းက မုန္႕ရဲ႕အရသာကို ယေန႕တုိင္ကြ်န္ေတာ္ သတိရေနဆဲပါ
ကြ်န္ေတာ္ ခုဆို ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ကိုေရာက္ေနပါျပီ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္အတြက္ေတာ႕ ခုအခါ မွာ ေျဖရွင္းမရတဲ႕ျပသာနာ နဲ႕ရင္ဆိုင္ေနရတယ္ အဲ႕ဒီျပသာနာကလည္း တျခားေတာ႕မဟုတ္ဘူး ကြ်န္ေတာ္ တတိယႏွစ္ ေရာက္မွေတြ႕ခဲ႕တဲ႔ ပပ ဆိုတဲ႕ေကာင္မေလး က ကြ်န္ေတာ္႕ကိုလက္ထပ္ဖို႕တုိင္ပင္ခဲ႔တယ္ ကြ်န္ေတာ္က ကြ်န္ေတာ္႕မွာ အေမရွိတဲ႕အေၾကာင္း အေမ႕ကိုလုပ္ေကြ်းပါရေစ ခြင္႕ေတာင္းေပမယ္႕ သူမကလက္မခံခဲ႕ပါဘူး
ဒါ႕ေၾကာင္႕ေနာက္ဆံုးကြ်န္ေတာ္႕ကို သူ႕ကိုလက္မထပ္ရင္ မိဘေတြေပးစားတဲ႕လူနဲ႕ လက္ထပ္မယ္႕အေၾကာင္းေတြစကားဆုိလာခဲ႕ပါတယ္ ဒါ႕ေၾကာင္႕ကြ်န္ေတာ္ သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ ဆံုးျဖတ္ဖို႕ခြင္႕ျပဳခဲ႕ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကိုခ်စ္ပါတယ္ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္႕အ ေမရဲ႕ေက်းဇူးေတြ ကြ်န္ေတာ္႕မွာ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမွ တစ္ဘ၀ျဖစ္တဲ႕ကြ်န္ေတာ္တုိ႕သားအမိအတြက္ကေတာ႕ အားကိုးစရာ ဆုိလို႕ ဘာမွမရွိတာအမွန္ပါပဲ ကြ်န္ေတာ္ သူမ အတြက္ လူယုတ္မွာ မျဖစ္ခဲ႕ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္႕ကို အားလံုးက ေကာင္းခ်ီးေပးၾကမွာပါ
ဒီလိုနဲ႕ ပပ လည္းသူ႕မိဘေပးစားတဲ႕ သူနဲ႕ပဲ ဘ၀ တစ္ခုကို ဖန္တီးခဲ႕ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႕ ေ၀းသြားတဲ႕သူ႕ေက်ာျပင္ကိုၾကည္႕၇င္း မ်က္ရည္က်မိယံုကလြဲလို႕ ဘာမွမရွိခဲ႕ပါဘူး
ခံစားခ်က္ဆုိတာ ခံစားရတဲ႕လူေတြပဲရွိတာပါ ကြ်န္ေတာ္႕ခံစားခ်က္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္႔ႏွလံုးသားနဲ႕
ခံခဲ႕ျပီးခဲ႕ပါျပီ
ခုကြ်န္ေတာ္လည္း ဦးေႏွာက္ကေနျပီးေတာ႕ မိဘေက်းဇူးကို ဆပ္မယ္ဆုိတဲ႕ ခံယူခ်က္ပဲရွိပါေတာ႕တယ္
ေမတၱာဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ရွင္သမွ် ၁၅၀၀ ဆုိတာ ရႏိုင္ပါေသးတယ္ မရႏုိင္ေတာ႕တဲ႕ ေမေမ႕ ေမတၱာကိုပဲ ကြ်န္ေတာ္ တန္ဖိုးထားခဲ႕ပါတယ္ ဒီအတြက္ သူ႕ဘက္က ကြ်န္ေတာ္႕ကို သတိၱမရွိဘူး
ထင္ခဲ႕ရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမေျပာလိုေတာ႕ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္မမွန္ဆိုတာ ေတာ႔ အားလံုးသိၾကပါလိမ္႕မယ္ ခုကြ်န္ေတာ္လည္း ေမေမရွိတဲ႕ ျမိဳ႕ေလးကို ဘြဲ႕ ပိုက္ျပီးေတာ႕ ေမေမ႕ဆီကို ေျပးလာခဲ႔ပါျပီ....................
အားလံုးကိုေလးစားလ်က္.......
ဆြာသားေလး (ထူးထူးျခားျခားေလးမ်ား)
Thursday, April 4, 2013
Wednesday, April 3, 2013
Subscribe to:
Posts (Atom)